کدخبر: ۷۱۴۵۵
۲۲ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۴۰
چاپ

يادداشت

«یادباد آن روزگاران»

نون و قند آن روزها، امروز جای خود را به چیپس، پفک، پفیلا، ساندویچ، چیزبرگر،سوسیس، پیتزاهای چندین هزار تومانی و ... داده است که با خوردنشان نان پزشک جور می شود و جیب پدر خالی . باز هم یادش بخیر!!

به گزارش پايگاه خبري تحليلي خبرلنده، همسالان من و اونایی که از من بزرگترن این عنوان رو خوب می شناسن و میدونن: از خاطره انگیزترین روزای زندگی کودکیمون روزی بود که یواشکی( دزدکانه) یا هم با اجازه ی پدر و مادر، قند لای نونای نازک مادرای عشایری می داشتیم و با شوقی آسمونی، تو سبزه های کوه و دشت با هم می دویدیم وبرا خودمون موسیقی بی کلام می خوندیم.

 انرژی حاصل از هر گازی که به نون و قند می زدیم - که به گمانمان از طعام پادشاهی چیزی کم نداشت - به گونه ای معجزه آسا به حرکتمان وا می داشت تا با توانی چندین برابر، زندگی را به دنبال خود بکشیم و مشتاقانه خوش باشیم.

امروز که سال های زیادی از آن روزها گذشته است ما یعنی ؛ همان کودکان شیفته ی نون و قند، بزرگ شدیم و برجای پای پدرانمان پای نهادیم؛ تا شادی دیروز حاصل از همان لقمه های نون و قند را به فرزندانمان هدیه کنیم.

اما افسوس نون و قند آن روزها، امروز جای خود را به چیپس، پفک، پفیلا، ساندویچ، چیزبرگر،سوسیس، پیتزاهای چندین هزار تومانی و ... داده است که با خوردنشان نان پزشک جور می شود و جیب پدر خالی . باز هم یادش بخیر!!

آنانی که هنوز مزه ی آغوز و ماست و... را در بن دندان های خویش دارند خدایی می دانند: لطیف ترین قاتق غذای آن روزهای عشایر غیور، چه برای خویش و چه برای حبیب خدای خویش، لب نی ات بود که امروزه به زنجیر روغن پالم گرفتار گردید ونه تنها خاطره پردازان دیروز، به سپیدیش چندان امیدی ندارند، بلکه امروزیان لذت خوراکی های دیروز را افسانه می خوانند.  

کودک دیروز – سیدباقرخرّمی

انتهاي پيام/م75