بسیجی شدن آسان است اما بسیجی ماندن مشکل+تصاویر

به گزارش خبر لنده،  صبح زاگرس به نقل از خامی، شهید خدا مراد شرافتی در هفدهم فروردین ماه هزارو سیصد و چهل و پنج از پدر و مادری مسلمان در خانواده ای محروم و تهیدست که فقر بر آن سایه افکنده بود در روستای لار بخش باشت دیده به جهان گشود و با رنجها و مشکلات زندگی پر مشقت روستائی در دامن پدر و مادرش پرورش یافت.

دوران طفولیت را با وجود حوادث ناگوار زندگی در روستا پشت سر گذاشت در سال 1350 علی رغم وجود مشکلات بسیار شدیدی که بر سر راهش بود از جمله دوری از مکان تحصیل با عشق و علاقه ای وافر جهت کسب علم و دانش قدم به مدرسه گذاشت دوران ابتدائی خود را با موفقیت به پایان رسانید در سال 1356 پدر بزرگوارش را از دست داد و دست نوازش و محبت پدری را از دست داد.

شهید به خاطر فشار بسیار شدید مشکلات زندگی به مدت یک سال ترک تحصیل نمود ولی عشق و علاقه ایشان به کسب علم و دانش موجب گردید که مجددا به تحصیل خود ادامه دهد و تا سطح دوم دوره راهنمائی به تحصیل ادامه دهد که به علت وجود مشکلات زندگی و عدم بی سرپرستی خانواده مجبور گردید که دست از تحصیل برداشته و بتواند مادر و برادارن کوچک خود را سرپرستی و در زندگی آنها را کمک کند.

اما با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعثت علیه مقدسات جمهوری اسلامی و خاک میهنمان در سال 1359 با وجود کوچک بودن چندین بار جهت اعزام به جبهه به اعزام نیرو مراجعه ولی بدلیل خردسال بودن از اعزام ایشان ممانعت بعمل می آمد تا اینکه در تاریخ 10/4/61 با وجود اینکه سرپرست خانواده بود مادر و برادران خردسال خود را رها و به سوی جبهه های حق علیه باطل شتافت تا در جهاد مقدسی که امام فرموده بود جنگ بر هر کاری واجب تر است شرکت جوید و پس از 4 ماه حضور در جبهه ماموریت خود را به پایان رسانید.

شهید به دلیل عشق و علاقه ای که نسبت به جبهه داشت مجددا در تاریخ 23/3/63 به مدت سه ماه به جبهه اعزام و مسئولیت مخابرات یکی از گردانهای تیپ المهدی در جبهه آبادان را بر عهده گرفت که در این مرحله بر اثر موج انفجار دچار موج گرفتگی از ناحیه کمر گردید که به تهران اعزام و به مدت چندین روز بستری گردید و به مدت 6 ماه تحت درمان قرار گرفت که در این مدت زجرهای بسیار شدیدی را بر اثر موج انفجار از ناحیه کمر تحمل نمود اما ناراحتی وی نه تنها اراده وی از جبهه و جنگ را سست ننموده بلکه با عزمی راسخ تر از گذشته در جبهه ها حضور پیدا میکرد.

آری شهید خدامراد شرافتی علی رغم مشکلات خانواده، اسلام و انقلاب را بر هر چیز دیگری ترجیح میداد و در مدتی که از حضور در جبهه بر میگشت در شهر به فعالیتهای تبلیغاتی می پرداخت که از آن جمله فعالیت در کتاب فروشی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و فعالیت گسترده در واحد تبلیغات حزب جمهوری اسلامی بود و کار و فعالیت گسترده شهید بر هیچ کسی پوشیده نیست.

شهید خدامراد شرافتی در تاریخ 28/7/1363 جهت خدمت سربازی و دفاع از آب و خاک میهن خود به خدمت اعزام شده و تمام خدمت خود را در یگانهای مختلف در جبهه های جنوب سپری نمود و در تاریخ 28/7/1365 خدمت مقدس سربازی را به پایان رسانید و به شهرستان مراجعه نمود ولی به دلیل علاقه وافری که نسبت به انقلاب داشت با وجود اینکه مادر پیرش را تنها گذاشته بود در شهر به فعالیت جهت پاسداری از انقلاب پرداخت از جمله فعالیتهای بسیار گسترده پس از خدمت سربازي که به حق در راه خدا و مخلصانه فعالیت میکرد شرکت در پایگاه مقاومت شهید باهنر گچساران جهت پاسداری از انقلاب بود.

شهید علی رغم اینکه در روستا سرپرستی خانواده و مادر پیرش را بر عهده داشت ولی حاضر نمیگردید که پایگاه مقاومت را رها سازد چرا که همواره تاکیدش بر این بود که اگر نمیتوانیم در جبهه حضور پی در پی داشته باشیم بایستی در پایگاه مقاومت حضور داشته باشیم زیرا در پایگاه مقاومت با دشمنان داخلی مبارزه باید کرد آنچه که شهید شرافتی جهت پاسداری از انقلاب اسلامی در پایگاه مقاومت شهید باهنر انجام می داد و فعالیتهای گسترده که به عمل آورده نمیتوان با این چند نکته کوتاه بیان کرد و فعالیت شهید بر اکثر کسانی که به نحوی با ایشان در ارتباط بودند پوشیده نیست. شهید شرافتی عضو شورای پایگاه مقاومت و مسئولیت یک گروه را در پایگاه بر عهده داشت.

آری اخلاق شهید شرافتی را هیچ کسی بهتر از خود برادرانی که با ایشان رفت و آمد داشتند نمیداند شهید اسوه اخلاق بود با تمام خویشاوندان ارتباط داشت و همیشه سعی داشت که در تمام اوقات در اولین فرصت به خویشاوندان خود سرکشی و احوالپرسی نماید که تمام خویشاوندان و کسانی که به نحوی با شهید شرافتی در ارتباط بودند از این امر آگاهتر بودند و آن لحظه هايی را که با آن حالت بسیار ساده و بی آلایش اما مرتبت و منظم که داشت فراموش نمیکنند که چه عشق و علاقه ای نسبت به آشنایان و خویشاوندان خود داشت و چگونه مهر و محبت در چهره او نمایان بود اما چه باید کرد چه باید نوشت و چگونه باید خصوصیات این شهید عزیز را به رشته تحریر درآورد زیرا که هیچ قلم و بیانی قادر به توصیف این عزیزان که جان در طبق اخلاص نهاده اند نیست.

آری شهید خدامراد شرافتی پس از گذشت 8 سال از جنگ و حضور گسترده چه در جبهه و چه در پشت جبهه در تاریخ 5/2/1367 به جبهه اعزام و سرانجام اوراق زندگی اش را خداوند به سوی خود سوق داد و وعده اي که نسبت به او بود عملی گردید و روز 4/4/1367 در حالی که دشمن قدار ناجوانمردانه به آنان حمله برده بود پس از رشادتها و مقاومتهای بی نظیر که برای یک نیروي رزمی فوق العاده حماسه آفرین مي توان تصور كرد در دژ خندق به همراه برادر شهيدش قياس مهدوي لار و دیگر همرزمانش به خیل شهیدان همیشه جاوید شتافت و به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت رسید. اما کاش جسد خونین پیکرش را برای مادر داغدار و برادران جگر سوخته اش می آوردند.

الهی هر که تو را شناخت و علم مهر تو افروخت هر چه غیر از تو بود بینداخت، الهی به همتایی و به توانائی و بینائی و به صفائی و به مبرائی و به استغنایت جسد خونین شهید را از دستبرد حوادث طبیعت مصون بدار

روحش را با شهدای صدر اسلام تاکنون محشور بگردان

وصيت نامه شهيد خدامراد شرافتي خوب

بنام الله وصیت نامه ام را شروع می کنم

الذین آمنووها فی سبیل الله اموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله و اولئکه هم الفا ئزون بشیرهم ربهم منه و رضوان و جنات لهم فیهما نعیم مقیم.

بنام معبود عابدان و معشوق عاشقان و مقصود قاصدان

السلام علیک یا ابا عبدالله

ای زائران کربلا ای راهیان طریق عزت و شرف و ای اسوه های عشق و آزادی که جان را در طبق اخلاص نهاده ودر انبوهی از فتنه های غرب و شرف به فرمان امام امت ارواحنا فداء با همتی بلند و عزمی راسخ دیوارهای ظلم و ستم را فروریخته بشتابید و گامهای آخرین را هر چه استوارتر بردارید.

ای برادران بسیجی همان طور که امام عزیز فرمودند: بزرگترین مشکلات در راه انقلاب به دست شما بسیجی ها حل شده است پس برادران عزیز حرکت کنید و مهلت را از دشمن بگیرید عزیزان بسیجی شدن کار آسانی است اما بسیجی ماندن کاري مشکل شما عزیزان قلب امام هستید همیشه در صحنه باشید در بسیج و پایگاه هاي مقاومت و در شهر در روستا... مانند نگه داشتن جبهه های حق علیه باطل.

نسیم کربلای حسین(ع) مشامم را نوازش می دهد و می خواهم به ندای هل من ناصرا ینصرنی حسین لبیک گفته باشیم. حسین جان می خواهم به دیدارت بیایم و یکی از حسینیان باشم این همه ناله کردیم این همه صدایت کردیم تا شاید موفق به دیدارت شویم حال که تو فیق داده ای پس مرا شفیع واقع شو تا شاید خدا مرا ببخشد. خدایا به تو پناه می برم که مبادا گمراه گردانم یا گمراه گردم بلغزانم و یا بلغزم ستم کنم یا ستم ببینم دیگران را به نادانی کشانم یا خود دچار آن گردم.

حال که این چندین بار است که به جبهه اعزم می شوم یارانم را از دست داده ام دوستانم را از دست داده ام. خدایا تو مرا یاری کن چونکه از قافله عقب مانده ام . دستم را بگیر و به قافله حسینیان برسان که شاید به حسینیان برسم و اما ای امت حزب الله شما بدانید که علی(ع) در مهراب و علی اکبر حسين در راه خدا شهید شدند. مواظب جوانان باشید خدای ناخواسته نه در خواب غفلت فرو روند.

شما ای برادران و خواهران مسلمان و پشتیبان امام و انقلاب باشید تا صدمه ای نبینيد و پشتیبان روحانیت باشید و نگذارید كه يك عده سود جو و فرصت طلب بین شما تفرقه بیندازد آن عده ای که دم از اسلام و یا در لباس اسلام و یا طرفدار محرومین و مظلومین در حال حاضر طرفدار جنگ هستید اما نمی دانند خط مقدم جبهه یعنی چه و کجا هست و دلیلش چیست که بر سر شما حکومت می کنند این عده را بشناسید و در گوشه ای از تاریخ برای نسلهای آینده بعنوان یک وظیفه همانطوری که پیام خون شهدا را به آیندگان می رسانید بگوئید که فرصت طلب یعنی چه و چه کسانی هستند و خط مش و ایده چنین افرادی را بگو ئید.

امام عزیز فرمودند:

"که جنگ در راس همه امورات است" پس از کسی که وفادار به جنگ نیست چه انتظاری است که مسلمانی چه كاره هست چه كاره بوده اینها را شناسائی کنید و به مردم بشناسانید. فلان آقا ادعایش ميشه که مقلد امام هستم اما کی؟ تا حال آیا مقلد امام بودن فقط به گفتن است یا به عمل برادر مقلد امام هستی پس چرا عمل نمی کنی . آن رابطه بازی ها چیه؟ آن زورگوئی ها چیه؟ آن بی عدالتی ها چیه؟ من در گذشته چكار كردم و چکاره بودم امروز نباید همه اش روی این مسئله حساب شود.

شهید رجائی فرموده اند:

"انقلابي کسی است که مقلد امام است" پس براداران و خواهران عزیز که بار مسئولیت جنگ و پیام خون شهداء بر دوش شماست مواظب باشید این افراد را بشناسید و باقاطعیت جلوی چنین افرادی بایستید.

اقوام و خویشان و خانواده ام

از كليه اقوام و خویشان می خواهم که اگر می خواهند گریه کنند بیاد حسین(ع) و علی اکبر حسين گریه کنند. من گریه ندارم چونکه من را شما دفن و يا جستجو می کنید ولی موقع شهادت حسین(ع)، اهل کوفه بجای دلداری زینب او را تازیانه می زدند

و اما مادرم حقی که تو به گردنم داری با این قلم و کاغذ خلاصه نمی شود تورا به حسین قسم میدهم ناراحت نباش زیرا راهی که من انتخاب کرده ام راهی است الهی و پیوند با خدا که شاید باری از گناهان مرا کم کند. انشالله تو هم پهلوی زینب سر بلند هستی که چنین فرزندي در دامن خود پرورش داده ای.

خواهرانم داغ برادر دیده را دیده ام و می دانم چقدر ناراحتی دارد اما چه باید کرد من راه حسین را ادامه میدهم و شما هم زینب وار باش.

ای برادران دشمنان اسلام نگذاشتند که آرام باشیم اما کور خوانند پس بر همه ما لازم است تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خون جلوی دشمنان اسلام بایستیم و قلب آنان را بشکافیم تا جلوی خانوادهای شهداء و فرزندان شهداء سر بلند باشیم.

آري شهداء شمع محفل بشريتند ، سوختند و محفل بشريت را روشن كردند

به اميد پيروزي رزمندگان اسلام و صادر كردن اسلام هر چه سريعتر به تمام جهان

شما را به خداي بزرگ مي سپارم و التماس دعا

خدامراد شرافتي 1367/2/5